Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Wojna wymagała innego myślenia, innego patrzenia na rzeczywistość”.

II wojna światowa.

Nieobliczalna wojna, która przyszła zgodnie z zapowiedziami, mimo nadziei na to, że jednak nie przyjdzie. Przyszła szybko i okrutnie odarła ze złudzeń, spokoju i bezpieczeństwa, naznaczyła rzeczywistość krwią, której nie uda się zmyć.. nigdy. Straszna machina śmierci zburzyła porządek świata, zamieniła go w zgliszcza i ruiny. Wymagała od żyjących w tym okrutnym czasie deklaracji i czynów. Wyostrzyła zmysły, napluła w twarz, rzuciła na kolana i nauczyła pokory..

A w tym wszystkim jedna z wielu, młoda żona polskiego oficera Karolina Kornacka, której świat runą wraz z wyjazdem męża na front. Zmuszona opuścić Brześć i powrócić do Warszawy, w domu teściów oczekiwała na powrót męża z obozu jenieckiego z ZSRS. Choć mały synek koił jej bolesną tęsknotę, codzienność w okupowanym mieście przypominała piekło. Gdy rodzinny dom Kornackich zostaje przejęty przez oficera SS Friedricha Webera i jego żonę Leni, Karolina ma wrażenie, że znalazła się w samym jego centrum.

Tymczasem Niemcy odnajdują w lasku katyńskim tysiące zwłok polskich jeńców.. Ale ona wierzy, mimo wszystko, że to jeszcze nie koniec jej wielkiej miłości.

Młoda kobieta, choć sama o tym nie wie, ma w sobie niebywałą siłę, by zdusić w sobie krzyk bólu i bezsilności i stanąć do boju o życie, swoje i swoich bliskich..

„Obiecaj, że wrócisz”, to kolejna niezwykła, chwytająca za serce powieść historyczna Barbary Wysoczańskiej ubrana w poruszające obrazy, zachwycająca słowem i stylem, dotykająca duszy i grająca na najczulszych strunach wrażliwości. Wojenna rzeczywistość wydaje się tu tak namacalna, trzeźwa, nieprzerysowana, że budzi niepokój i nakręca spiralę myśli. Przedstawiona na jej tle historia kobiety z krwi i kości, pełnej emocji, uczuć, pragnień i tęsknot, świadomej swoich słabości i odpowiedzialności za powierzone jej życie – przy tym córki, żony i matki – pochłania, wzrusza, nie pozwala o sobie zapomnieć na długo.. szczególnie czytana w czasach, w których przyszło nam żyć.

Bardzo polecam.

„Wojna wymagała innego myślenia, innego patrzenia na rzeczywistość”.

II wojna światowa.

Nieobliczalna wojna, która przyszła zgodnie z zapowiedziami, mimo nadziei na to, że jednak nie przyjdzie. Przyszła szybko i okrutnie odarła ze złudzeń, spokoju i bezpieczeństwa, naznaczyła rzeczywisto...

Rozwiń

Zwiń

"Bo marzenia mogą przyjmować różne stany skupienia, ale rzadko są stałe; raczej ciekłe, kiedy przeciekają nam przez palce, a najczęściej są jak gaz – ulotne".

Elle Golding i Theo Hardy.

Kiedyś byli najlepszymi przyjaciółmi, mieli wspólną pasję i marzenia, a potem życie brutalnie i bez ostrzeżenia podarło ich relację na mnóstwo drobnych kawałków, które stały się żalem, urazą, rozczarowaniem, niedopowiedzeniami, wyolbrzymieniami, tęsknotą, stratą, złością.. nienawiścią.

Dziś, Ona jest piękną i utalentowaną młodą kobietą, mieszkanką Nowego Jorku, sławną pisarką kryminałów, mistrzynią słowa pisanego, jak nikt potrafiącą odczytywać ludzkie emocje i ubierać je w słowa. W swoich książkach dba o to, by dobro i sprawiedliwość zatriumfowały nad złem.

On – piekielnie przystojnym, diabelsko zdolnym, „idealnym do przesady”, nieprzyzwoicie zamożnym najgorętszym pisarzem romansów Ameryki. W swoich romantycznych książkach daje ludziom nadzieję na happy and i za to kocha go cały świat.

Obydwoje osiągnęli więc sukces, choć po innych stronach kraju. Dziś dzieli ich wszystko, ale łączy coś jednak wyjątkowego..

A co by było, gdyby tych dwoje, połączyło siły i wspólne napisało wielki bestseller. Żeby podkręcić zainteresowanie tym szalonym projektem dobrze by było skazać ich na wspólne towarzystwo i kazać udawać szaleńczo zakochaną parę.

Czy Elle i Theo zdecydują się na udział w grze, w której nie ma zwycięzców.. na starcie bezpieczeństwa i niebezpieczeństwa, wolności i niewoli, miłości i nienawiści..?

No i czy starczy im odwagi, by wyjść ze swojej strefy komfortu, dać sobie druga szansę i zawalczyć o swój własny happy end..?

„Times New Romans” to lekki romans w amerykańskim stylu. Zdecydowanie dobra propozycja na odcięcie się od rzeczywistości i zafundowanie sobie kilku chwil uśmiechu i czasem wzruszeń, są też tak zwane „momenty”.

Czasem trzeba przeczytać coś, co ma ten swój happy and, choćby tylko po to, by uwierzyć, że marzenia się spełniają, nawet jeśli tylko w książkach. I choć to nie moja bajka, podobało mi się.
Polecam.

Książkę otrzymałam z Wydawnictwa Gorzka Czekolada – dzięki akcji czytelniczej organizowanej przez LubimyCzytac.pl . Dziękuję.

"Bo marzenia mogą przyjmować różne stany skupienia, ale rzadko są stałe; raczej ciekłe, kiedy przeciekają nam przez palce, a najczęściej są jak gaz – ulotne".

Elle Golding i Theo Hardy.

Kiedyś byli najlepszymi przyjaciółmi, mieli wspólną pasję i marzenia, a potem życie brutalnie i bez os...

Rozwiń

Zwiń

„Losem człowieka naprawę kierują drobne decyzje, które jednak mogą mieć ogromne konsekwencje”.

„Reanimacja” to ciąg dalszy historii bohaterów, których Auror przedstawiam w „Narkozie”. Wracamy zatem do Wrocławia, by sprawdzić, co słychać u pary lekarzy szpitala wojskowego, a prywatnie partnerów życiowych: Artura i Mariusza. Relacja, która po latach zapłonęła żarliwym uczuciem zdaje się rozkwitać na nowopowstałej przestrzeni oczyszczonej z sekretów, niedomówień, kłamstw..

Niestety, życie piesze różnobarwne scenariusze. Przeszłość nie pozwala zapomnieć o sobie Arturowi i wystawia go na niełatwą próbę. Wychowany w domu dziecka mężczyzna pragnie odnaleźć skrawki swojej tożsamości ukryte gdzieś tam w latach słusznie minionych. Z kolei Mariusz mierzy się również z „rodzinnymi” dylematami, ale o zupełnie innym rodzaju kalibru.. Do tego dochodzą cienie i blaski ludzkich relacji, zarówno głównych bohaterów, jak i ich przyjaciół, znajomych i wrogów..

„Reanimacja” to powieść obyczajowa z elementami sensacji i tym razem bardziej niż w „Narkozie” wyeksponowanym wątkiem LGBT. Autor niezwykle realistycznie oddaje tło społeczne w jakim żyliśmy i teraz żyjemy, opisuje dylematy z jakimi mierzą się ludzie niezależnie od swojej orientacji, problem kulejącej wciąż tolerancji oraz wyraźnie zaznacza silną potrzebę bycia spełnionym i szczęśliwym człowiekiem.
Książkę, podobnie jak jej pierwszą część, pomimo dużej objętości, czyta się szybko. W mojej ocenie jest wielowarstwowa, odważna, szczera, dająca do myślenia – warta poświęconego jej czasu, choć z pewnością nie jest dla każdego.. Ja z ciekawością i z przyjemnością sięgnę po ciąg dalszy..

Polecam.

„Losem człowieka naprawę kierują drobne decyzje, które jednak mogą mieć ogromne konsekwencje”.

„Reanimacja” to ciąg dalszy historii bohaterów, których Auror przedstawiam w „Narkozie”. Wracamy zatem do Wrocławia, by sprawdzić, co słychać u pary lekarzy szpitala wojskowego, a prywatnie part...

Rozwiń

Zwiń

„Wolność stanowiła zbyt wysoką cenę za zemstę (…)”.

Znacie już Stellę Skalską? Blond piękność, której słodka buzia to jedynie maska, za którą skrywa swe mroczne sekrety. Niezłą cwaniarę prowadzącą jednoosobową firmę oferującą własne ciało. Bo prawda jest taka, że dla niej liczą się tylko „polscy królowie na banknotach”. W branży, w której ryzyko jest wkalkulowane w koszty, Stella zmuszona była wyrobić w sobie odporność na strach i rozsądek. Przez lata budowała różne blokady. Tamę blokującą wspomnienia. Mur odgradzający ją od przykrych doświadczeń. Zaporę z otępienia. Barykadę milczenia. Śluzę nieprzepuszczającą łez. Aż pewnego dnia, z pozoru niewinny impuls sprawił, że kołowrotek myśli i wspomnień zaczął obracać się w zastraszająco szybkim tempie. Stella uwolniła w końcu swoją wściekłość, desperacką potrzebę ucieczki i tlący się płomyk nadziei na życie na własnych zasadach. I już nie było już odwrotu.. Dziś, nieco już bogatsza w doświadczenia i umiejętność względnego kontrolowania swoich emocji, Stalla nadal mieszka w Częstochowie. Trochę jednak zwolniła tępo pracy, dokonała mnóstwa ekstremalnych wydatków i tylko czasami myślała o sprawach, które powinny zostać raz na zawsze zamknięte. Choć Stella doskonale wie, że jak jest ryzyko – jest zabawa, wie też jak zagłuszyć złe myśli, obrać taktykę chłodnej kalkulacji..

Pewnego dnia, sprytna i niezależna morderczyni dała się jednak namówić na wkroczenie w nieznany jej dotąd poziom świadczonych usług.. Wydarzenia, które nastąpiły potem, omal nie zmiotły jej z planszy..

Czy Stalla w porę zrozumie, że stała się pionkiem w czyjejś grze?
Czy uda jej się też dokonać dzieła swojej osobistej zemsty, której cena może tym razem być bardzo wysoka?

„Stella. Oblicza zemsty” to druga odsłona diabelsko dobrej serii Adriana Bednarka.
Autor powraca z charyzmatyczną bohaterką, która działa na wyobraźnię. Jej nieskazitelna uroda, maska obojętności na twarzy, a pod nią kołowrotek myśli czyniący ją bezwzględną oraz liczne rysy, rany, skazy, blizny.. sprawiają, że Stella staje się mocną zawodniczką, intrygującą, nieprzewidywalną – krwawą damą z brzytwą, której przygody stanowią nie lada rozrywkę w autorskim bednarkowym stylu.

W oczekiwaniu na ciąg dalszy, polecam.

„Wolność stanowiła zbyt wysoką cenę za zemstę (…)”.

Znacie już Stellę Skalską? Blond piękność, której słodka buzia to jedynie maska, za którą skrywa swe mroczne sekrety. Niezłą cwaniarę prowadzącą jednoosobową firmę oferującą własne ciało. Bo prawda jest taka, że dla niej liczą się tylko ...

Rozwiń

Zwiń

„Świat snu – w nim nie ogranicza nas nic prócz własnego mózgu. Kluczem jest wyobraźnia!”.

Beverly jest właściwie jeszcze nastolatką. Młodą kobietą na życiowym zakręcie. Świeżo upieczoną studentką psychologii na Harvardzie. Jej rodzice mocno wierzą w to, że ich córka właśnie rozpoczyna zupełnie nowy etap życia. Zmiana środowiska i nowe znajomości mają pomóc Beverly odnaleźć się w początkach dorosłości oraz zapomnieć o dramatycznych wydarzeniach z przeszłości..

Beverly jednak doskonale pamięta, co stało się cztery lata temu. Jak w tragicznym wypadku poniosła śmierć jej starsza siostra. Żałoba i poczucie winy stało się wtedy jej traumą. Do dziś, gdy Beverly zamyka oczy, wyobraźnia odtwarza drastyczne obrazy. Bezsenność i nocne koszmary to jej codzienność.

Beverly bardzo chce normalnie żyć i spokojnie spać. Szuka pomocy, bo sama sobie pomóc nie potrafi. Tym sposobem poznaje tajemniczego chłopaka - Viana, który oferuje jej odbycie kursu okultystycznego, dzięki któremu Beverly nauczy się świadomie przenikać do snu. Dziewczyna pragnie świętego spokoju, ale z drugiej strony, jej nowy przyjaciel wnosi w jej, do tej pory uporządkowane życie, nutkę ekscytacji.. Z czasem wciąga ją w praktyki, które powoli zastępują jej realny świat.. Wkrótce Beverly orientuje się, że w Vienie drzemie mrok.. Tylko, czy nie jest już za późno, by uciec..?

„Gdy zamknę oczy” to najnowsza powieść Marcela Mossa, tym razem z gatunku New Adult. Autor słynie z tego, że potrafi zaskakiwać. Tym razem nie było inaczej. Zaskoczył spokojem, ale poczęstował niepokojem, zaciekawił tematem i zaproponował nieco oderwaną od rzeczywistości opowieść o dość przyziemnych emocjach młodych ludzi zmuszonych radzić sobie metodą prób i błędów z zagrożeniami współczesnego świata.

New Adult to rodzaj literatury, której głównymi odbiorcami są młode osoby, dopiero wkraczające w dorosłe życie i myślę, że tej grupie czytelników „Gdy zamknę oczy” może się bardzo spodobać.

Polecam.

„Świat snu – w nim nie ogranicza nas nic prócz własnego mózgu. Kluczem jest wyobraźnia!”.

Beverly jest właściwie jeszcze nastolatką. Młodą kobietą na życiowym zakręcie. Świeżo upieczoną studentką psychologii na Harvardzie. Jej rodzice mocno wierzą w to, że ich córka właśnie rozpoczyna zup...

Rozwiń

Zwiń

„Cel. Trzeba myśleć o celu. A cel jest jeden. Zawsze był.
SUK-CES”.

Wrocław.
„Miasto mostów”, „Wenecja Północy” , kłębowisko krasnali 😊. Położone nad Odrą piękne miasto z niesamowitą architekturą, ogromem zabytków i urzekającym klimatem.

Gdy pewnego dnia z Odry wypływają zwłoki młodego mężczyzny, ogarnięta rutyną policja przyjmuje za pewnik nieszczęśliwy wypadek. Jednak mama znalezionego chłopaka, jest przekonana, że śmierć jej syna, to nie przypadek. Hubert bym świetnie zapowiadającym się młodym pisarzem. A jego śmierć wydaje się jego matce co najmniej podejrzana.. Niestety nikt nie wierzy w jej przypuszczenia. Po niemal roku od tych wydarzeń, matka Huberta angażuje w sprawę przyjaciółkę syna z dawnych lat – Igę Mróz. Dziewczynę, która kiedyś bardzo chciała być policjantką, potem prywatnym detektywem, niestety ani ten, ani tamten plan nie wypalił. Dziś nieco już nauczona pokory realizuje więc swój życiowy plan C.. albo D.. Sprawa odkrycia prawdy o śmierci Huberta staje się dla niej detektywistycznym wyzwaniem.

Ruszamy się razem z Igą i jej przyjaciółmi na zwiedzanie Wrocławia oraz przegląd tajemnic wcale nie takiej cukierkowej branży literackiej – świata autorów, wydawców, redaktorów, recenzentów, bookstagramerów. A dzieje się tu sporo..

„Życie za bestseller” to lekki, niezobowiązujący kryminał z wartościowym wątkiem obyczajowym. O tym, jak to wszystko w życiu ma swoją drugą stronę medalu. Ciemną i jasną stronę mocy. Że pozory często mylą, a „pycha kroczy przed upadkiem”. No i w końcu o tym, że każdy ma swoją autorska historię, która napędza go do działania lub ściąga w dół, buduje motywację i kształtuje ogląd świata.

Polecam.

„Cel. Trzeba myśleć o celu. A cel jest jeden. Zawsze był.
SUK-CES”.

Wrocław.
„Miasto mostów”, „Wenecja Północy” , kłębowisko krasnali 😊. Położone nad Odrą piękne miasto z niesamowitą architekturą, ogromem zabytków i urzekającym klimatem.

Gdy pewnego dnia z Odry wypływają zwłoki młodego ...

Rozwiń

Zwiń

„Zło jest jak odbijanie piłeczki, jak łańcuch, do którego wciąż jako ludzie doczepiamy kolejne elementy”.

Wielopokoleniowy dom. Dziadkowie, dzieci, wnuki. Wszyscy szczęśliwi, spełnieni, kompletni. Obrazek idealnej rodziny na nieco rozmazanym tle, oprawiony w ramy konwenansów, wzorców, założeń.. Aż nagle, ktoś wytarł kogoś gumką.. A potem okazało się, że nic tu nie jest taki, jak się wydaje. Idealna rodzina rzuca cień, którego zasięg i kształt intryguje, niepokoi, przeraża.. Tu każdy kłamie. Każdy ma jakiś sekret. Nikt nikomu nie ufa. Trzeba mieć się na baczności, w każdej, nawet najbardziej błahej sytuacji. I to nie jest tak, że nagle coś się zaczęło psuć.. Tu wszystko było popsute od samego początku. Wszyscy jednak, mniej lub bardziej, zgodzili się wziąć udział w tej wyreżyserowanej pokazówce. Tylko, że gdy nagle zabrakło jednego aktora, cały scenariusz zaczął się złośliwie sypać..

„Tam gdzie pada cień” to klimatyczny, nieprzewidywalny i pełen napięcia thriller psychologiczny z gatunku domestic noir. O budzącym grozę domu, gdzie zło znalazło swoją przystań. I nawet jeśli przez jego okna wciąż wpadało słońce, całą przestrzeń wnętrz pochłaniały cienie rzucane przez zakorzenione w jego fundamentach kłamstwa, sprzeczności, niedopowiedzenia, tajemnice z przeszłości i te tragedie dziejące się tu i teraz, zapisane w DNA każdego z jego mieszkańców zniszczenie.

„Tam gdzie pada cień” to książka o emocjach, trudnych, skomplikowanych, wieloelementowych. O zaburzeniach postrzegania świata i poważnych brakach emocjonalnych. O niewidzialnej klatce stworzonej z więzów krwi. Trudnych relacjach rodzinnych. I w końcu, o konsekwencjach decyzji dorosłych, które muszą ponieść ich dzieci, choćby nie wiem jak starały się wobec tego buntować w dorosłym życiu.

„Zło jest jak odbijanie piłeczki, jak łańcuch, do którego wciąż jako ludzie doczepiamy kolejne elementy”.

Wielopokoleniowy dom. Dziadkowie, dzieci, wnuki. Wszyscy szczęśliwi, spełnieni, kompletni. Obrazek idealnej rodziny na nieco rozmazanym tle, oprawiony w ramy konwenansów, wzorców, zał...

Rozwiń

Zwiń

„But I said no, no, no”.

Amy Winehouse (1983 r. – 2011 r.) – „zła dziewczynka z nuta geniuszu”, jak pisał o niej „The New York Times.
Członkini tragicznego „Klubu 27”.
Choć żyła krótko, dzięki swojemu talentowi muzycznemu stała się nieśmiertelną, ponadczasową wielką artystką. „Była kometą na firmamencie popkultury”. Jej znakiem firmowym był kontrowersyjny image, fryzura, makijaż, stroje, tatuaże oraz przede wszystkim, niepowtarzalny jezzowo- soulowy głos zabarwiony akcentami R&B i popu, zawadiacki, z lekką chrypką, no i te jej autentyczne teksty..
Życie osobiste Amy było jednak bardzo skomplikowane. Jej wrażliwość, skłonność do destrukcji, toksyczny związek, nałogi, uzależnienia, bulimia, depresja, skandale, zaburzenia osobowości, kłopoty z prawem, nieustający emocjonalny rollercoaster – wszystko to, uczyniło jej życie równią pochyłą.. Amy umierała na oczach całego świata.

„Amy Winehouse od A do Z” to swoiste abecadło Amy. Krótka opowieść o nagłym pojawieniu się nietuzinkowej gwiazdy na muzycznym niebie i spektakularnym jej upadku w mrok.. Pięknie wydana, w twardej oprawie, z kolorowymi fotografiami, naszpikowana faktami i ciekawostkami z życia wokalistki, która dla jednych była i nadal jest genialną artystką, dla innych inspiracją, a dla jeszcze innych, smutną lekcją życia, sygnałem ostrzegawczym, przestrogą..
Polecam.

„But I said no, no, no”.

Amy Winehouse (1983 r. – 2011 r.) – „zła dziewczynka z nuta geniuszu”, jak pisał o niej „The New York Times.
Członkini tragicznego „Klubu 27”.
Choć żyła krótko, dzięki swojemu talentowi muzycznemu stała się nieśmiertelną, ponadczasową wielką artystką. „Była komet...

Rozwiń

Zwiń